โมลาซูและชาง เมนเตอร์ 3

หนังเกาหลีอีกเรื่องนึงที่ดังมากๆเมื่อสองสามเดือนก่อน ซึ่งผมอยากจะเขียนยาวๆสักตอน คือเรื่องซอดองโย สายใยรักสองแผ่นดิน
เรื่องนี้ยาวมากและสนุกมากๆ แม้จะไม่ดังเท่าแดจังกึม ทว่าดังมากๆทีเดียว
ซอดองโยเป็นประวัติชีวิตการต่อสู้ของพระเจ้ามูชาง กษัตริย์แคว้นพักเจที่ถือว่ายิ่งใหญ่ที่สุดคนหนึ่ง
พักเจเป็นหนึ่งในสามแคว้นของเกาหลี ก่อนหน้าการรวมประเทศเป็นหนึ่งเดียว
พระเจ้ามูชางเป็นกษัตริย์ที่เกิดจากนางรำยอนกาโม ทำให้ต้องใช้ชีวิตธรรมดาอย่างระหกระเหิน กว่าจะขึ้นครองบัลลังก์ได้ก็เกือบตาย
ยอนกาโมแม่ของชางนั้นเป็นอดีตคู่หมั้นของโมลาซู ซึ่งเป็นหัวหน้าโรงฝึกช่าง ซึ่งเป็นแหล่งประดิษฐ์คิดค้นของพักเจ และเป็นฐานอำนาจสำคัญของกษัตริย์พักเจ
ยอนกาโมเอาลูกมาฝากแฟนเก่าให้ฝึกปรือ โดยตัวเองก็บอกมาไม่ได้ว่าชางคือลูกกษัตริย์
การนำลูกมาฝากโมลาซู ซึ่งรู้ว่าเป็นยอดฝีมือในด้านการประดิษฐ์คิดค้น ก็เหมือนกับโอเดสซิอุสฝากลูกไว้กับเมนเตอร์ให้เลี้ยงดูนั่นเอง
ทว่าชางไม่ได้โชคดีเหมือนลูกโอเดสซิอุส เพราะโมลาซูยังติดใจที่แฟนเก่าเลิกกับตัวเองไปท้องกับใครก็ไม่รู้ จากนั้นส่งลูกมาให้ตัวเองฝึกวิทยายุทธ์ แต่ชางก็ถูลู่ถูกังอยู่กับโมลาซูมาโดยตลอด ตามคำสั่งเสียของแม่และเพื่อพิสูจน์ตัวเองว่าเป็นคนมี
ความสามารถ
ความสัมพันธ์ระหว่างโมลาซูและชางพัฒนาลึกซึ้งไปเรื่อยๆ
โมลาซูถ่ายทอดทุกอย่างให้ชาง ขณะเดียวกับชางก็เหมือนจังกึมคือมีความคิดสร้างสรรค์ จินตนาการ สามารถต่อยอดไปไกลได้มากกว่าอาจารย์เสียอีก
ความสำคัญของโมลาซูที่มีต่อชางนั้นมากเสียจนกระทั่ง มีอยู่ตอนหนึ่งที่คิดกันว่าโมลาซูตายไปแล้ว ชางถามตัวเองว่า “จะอยู่ได้อย่างไรถ้าโลกไม่มีอาจารย์แล้ว”
โมลาซูจึงเป็นมากกว่าอาจารย์และเมนเตอร์
ลึกซึ้งไปถึงขั้นเป็นพ่อลูกกันเลย
ก็เหมือนกับจังกึมและฮันซังกุง นั่นเอง
เมนเตอร์จะเป็นหัวใจความสำเร็จในยามที่เราตกระกำลำบาก
พวกเขาจะรู้จักเราแบบทะลุปรุโปร่ง
พวกเขาหวังดีกับเราโดยไม่ต้องการผลตอบแทน
จะชี้สว่าง
ประคับประคอง
และฉุดเราให้พ้นจากหุบเหว
คุณล่ะ
ใครเป็นเมนเตอร์ของคุณ